Αναστ. Αγγ. Στέφου, Γεώργιος Δροσίνης, “Αμάραντα”, Ύμνος της Πατρίδας. Έκδοση του Συλλόγου “Οι Φίλοι του Μουσείου Γ. Δροσίνη”, Κηφισιά 2021.
Γράφει: Δρ Γεώργ. Ν. Αικατερινίδης
Στις πολλές και ποικίλες επετειακές ανά το πανελλήνιο εκδηλώσεις για το 1821, δίδει και το δικό του “παρών” ο Σύλλογος “Οι Φίλοι του Μουσείου Γ. Δροσίνη”, με την έκδοση εμβριθούς μονογραφίας του διακεκριμένου εκπαιδευτικού Αναστάσιου Αγγ. Στέφου, με θέμα “Τα Αμάραντα”, ποιητική δημιουργία τού και με σημαντική εθνική και κοινωνική προσφορά μεγάλου ποιητή και πεζογράφου, από τα πρώτα Μέλη της Ακαδημίας Αθηνών (1926), Γεωργίου Δροσίνη (Αθήνα 1859-1951, με καταγωγή από το Μεσολόγγι).
Τα “Αμάραντα” αποτελούν στο σύνολό τους συλλογή από 56 πολύστιχα εν πολλοίς ποιήματα, με στιχουργική και μετρική ποικιλία, άρτια στην έκφραση, με μουσικότητα και σαφήνεια, εμπνευσμένα από τις ομορφιές του φυσικού περιβάλλοντός μας και τις λαϊκές παραδόσεις και δοξασίες, με εμφανή επίδραση του δημοτικού τραγουδιού. Ποιητικές δημιουργίες τις οποίες παραθέτει και εμπεριστατωμένα σχολιάζει ο κ. Στέφος, με μεγάλη προσφορά στην Παιδεία, Πρόεδρος επί σειρά ετών της Πανελλήνιας Ενώσεως Φιλολόγων.
Κορυφαίο ποίημα της συλλογής είναι το πασίγνωστο “Χώμα Ελληνικόν”, που αγαπήθηκε, όπως σημειώνει ο Συγγρ., μέχρι λατρείας, πανελλήνιο ανάγνωσμα, το οποίο διδάχθηκε στους μαθητές της χώρας, ανθολογημένο σε Αναγνωστικά του Δημοτικού Σχολείου αλλά και σε εγχειρίδια του εξωτερικού, εθνικό τραγούδι ξενιτεμένων.
Το στιχούργημα, με τους εξαίσιους στίχους του (πέντε στροφές με ισάριθμους 12σύλλαβους ιαμβικούς στίχους), εκφράζει την υπερβολική πατριδολατρία του ποιητή, που ζει έντονο το δράμα του ξενιτεμένου, υμνώντας τις καλλονές της Ελλάδας, την εθνική ιστορία μας, τις ηθικές και πολιτιστικές της αξίες:
Τώρα που θα φύγω και θα πάω στα ξένα
Και θα ζούμε μήνες, χρόνους χωρισμένοι,
Άφησε να πάρω κάτι κι’ από σένα,
Γαλανή πατρίδα πολυαγαπημένη.
Άφησε μαζί μου φυλαχτό να πάρω
Για την κάθε λύπη, κάθε τι κακό,
Φυλαχτό απ’ αρρώστια, φυλαχτό από Χάρο,
Μόνον λίγο χώμα, χώμα Ελληνικό.
………………………………………
Η πρόσφατη έκδοση με τα “Αμάραντα” (αρ.57 στη Σειρά αυτοτελών εκδόσεων του Συλλόγου των Φίλων) μάς δίδει και έναυσμα για τη γνωριμία με το Μουσείο Δροσίνη, το οποίο δημιουργήθηκε το 1997 και λειτουργεί στη Βίλα Αμαρυλλίς στην Κηφισιά, τόπο κατοικίας του ποιητή στα τελευταία χρόνια της ζωής του. Στο Μουσείο αυτό αποθησαυρίζεται το πλούσιο λογοτεχνικό έργο του Δροσίνη μαζί με προσωπικά αντικείμενά του, χειρόγραφα, μεταφράσεις, τιμητικές διακρίσεις, πίνακες ζωγραφικής, παρτιτούρες μελοποιημένων ποιημάτων του, λαογραφικό της εποχής του υλικό και οτιδήποτε άλλο που συμπληρώνει την εικόνα της ξεχωριστής προσωπικότητάς του.
Όπως με ενημέρωσε ο κ. Στέφος, αγαπητός συμφοιτητής στην Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, στο Μουσείο εδρεύει και ο οικείος “Σύλλογος Φίλων”, με ισόβιο πρόεδρο την κυρία Ελένη Βαχάρη, η οποία αόκνως μεριμνά για την εύρυθμη λειτουργία και τις ποικίλες δραστηριότητες του Μουσείου με εκδόσεις, εκπαιδευτικές ξεναγήσεις, προκυρήξεις λογοτεχνικών διαγωνισμών, διαλέξεις, σεμινάρια και συναφείς πολιτιστικές και κοινωνικές εκφάνσεις, που διατηρούν ζωντανή τη μνήμη και τα διαχρονικής αξίας διδάγματα του αγαπημένου Δροσίνη.
Ας προστεθεί ότι ως Μουσείο και Λαογραφικό Κέντρο λειτουργεί και ο πατρογονικός Πύργος του Δροσίνη στις Γούβες Ιστιαίας Ευβοίας, πηγή έμπνευσης του έργου του, ανακαινισμένος από τον “Σύλλογο των Φίλων”.
(Δ/νση Μουσείου: Διομήδους Κυριακού και Αγίων Θεοδώρων, 14562 Κηφισιά, τηλ. 210-8087230, www.drossinismuseum.gr, e-mail: drossini@otenet.gr)
